80 ГОДИШНИНА ОД СТРЕЛАЊЕТО НА 12-ТЕ МЛАДИНЦИ ОД ВАТАША

Веројатно нема Македонец кој не ја слушнал „Ми заплакало селото Ваташа“, песна која е посветена на крвавиот настан што се случил на денешен ден, 16 јуни во 1943 година, кога бугарскиот фашистички окупатор стрелаше 12 македонски синови. Најмладиот младинец всушност бил се уште дете. Перо Видев имал само 15 години на денот на стрелањето. А со него стрелани се: Ванчо Гурев (19 г.), Данко Давков (18), Илија Димов (18), Ристо Ѓондев (18), Блаже Ицев (20), Пане Мешков (18), Герасим Матаков (18), Ферчо Попѓорѓиев (26), Васо Хаџиjорданов (28), Диме Чекоров (20) и Пане Џунов (18 години).

 

Во месноста Моклиште, во Кавадаречко, бугарскиот окупатор стрелаше 12 невини младинци од селото Ваташа. Откако окупаторската војска и полиција го блокирала селото Ваташа, бугарскиот окупатор извршил претрес низ сите куќи, плевни и други помошни простории во селото. Бидејќи не успеале да најдат ниеден партизан, собрале истакнати младинци, барајќи од нив да им ги признаат своите врски со партизаните и да им кажат каде се наоѓаат „шумкарите“.

 

 Но, ниту еден од уапсените млади македонски синови не сакал ништо да издаде, бугарската окупаторска војска во Македонија, најпрво ги претепала во селската кафеана, а потоа ги стрелала 12 младинци.

 

Масакрот се случил во близина на Моклиште кај месноста Чаир, на 12 км од Ваташа. Колежот го извршила бугарската воjска и одреди полиција, под команда на полковник Љубен Апостолов, кој бил командант на 56. Велешки пешадиски полк од Петтата бугарска армија. Апостолов по потекло бил од Крива Паланка. Во тоа време голем процент од војниците во полковите на Петтата армија биле регрутирани младинци од локалното население, исто како и голем дел од полицијата.

 

Во пролетта 1943 година, по повеќе акции на партизанските одреди на Третата оперативна зона, три полка бугарска војска и одреди полиција, под команда на полковникот Апостолов, од 7 до 16 јуни 1943 година, презела офанзива за уништување на партизаните и се нафрлила врз населението. Погромите над цивилното население достигнале врв со масовното стрелање во Ваташа, кога на роденденот на бугарскиот престолонаследник Симеон Втори е извршен масакрот врз 12 тиквевшки младинци.

Народниот суд во НР Македонија, по војната, ги осудил на смрт главните раководители и учесници во оваа акција: полковник Љубен Апостолов, капетан Борис Жеглов, поручник Костов и подофицер Петко Опреков. Пред тоа сите тие се предадени од новата влада на Бугарија на тогашните југословенски власти за судење како фашисти.