ВЛАТКО СТЕФАНОВСКИ ОДРЖА КОНЦЕРТ ВО „ЛИСИНСКИ“ ВО ЗАГРЕБ. ОД 7/8 ТАКТ, ПРЕКУ ГЛАСОТ НА ШЕРБЕЏИЈА ДО ПОТПОЛНА ГИТАРИСТИЧКА ЕКСТАЗА.

Најголемиот гитарист на нашите простори и секако еден од најдобрите во Европа, но и многу пошироко, Влатко Стефановски, овој вторник, на 7 декември, настапи со своето трио во концертната сала „Ватрослав Лисински“. Пред концертот бендот беше во Македонската амбасада во Хрватска каде ги примија амбасадорот Милаим Фетаи и директорката на КИЦ во Загреб, Наталија Поповска.

На изненадување на публиката, триото набрзо стана квартет, а следеше уште поголемо изненадување кога на сцената ненајавено се појави Раде Шербеџија.

Концертот започна со „Приспивна за Радмила М“ „ со Влатко на гитара, неговиот син Јан на тапани и Иван Кукиќ на бас. Бројната публика потоа го доби „Влатково оро“ кое го најави доаѓањето на Дамир Имери зад клавијатурите и Хамонд органата. Ваква формација не се памети од времето на Леб и сол, а тоа беше вистинска можност тие да отсвират некои песни во различни аранжмани или некои кои бараат звук на клавијатури или органа. Следеа „Сеир“, „Кандилце“, „Верба, Надеж, Љубов“, „Циганска песна“, „Не си го продавај Кољо“, но и забрзувањето на македонските ритмови , од седмо- осминските во „7/8. оро“, преку единаесет -осмински во „Калајџиско оро“, до тринаесет-осмински со „Пелистерско оро“. Публиката буквално беше доведена до целосна екстаза, за што придонесе виртуозноста на некои членови на бендот, главно Влатко, но и неговиот син Јан.

Раде Шербеџија пред да ја изведе песната „Елено ќерко“ упати важна порака до публиката, потпирајќи се на четиридецениското пријателство со Влатко и потсети на концертот „Леб и сол“ во Спортската сала во Загреб. „Искреното пријателство е најважно од се“, рече Раде и доби голем аплауз од публиката, а потоа со квартетот на Влатко ја изведе оваа, една од најпознатите и најубавите македонски народни песни. Тоа беше повод и за посебна церемонија – директорот на Хрватскиот рекордер, Желимир Бабогредац, на Влатко му ја врачи највисоката рекордна награда – Мултиплатинумска награда за извонредни рекордни достигнувања.

Иако концертот беше најавен како unplugged, Влатко рече дека хибридот е некако најдобар во се, па ја зеде својата сега препознатлива безглава електрична гитара што му ја направи Мирослав Тадиќ и ја започна електричен сет-листата на песни. Тие ги изведоа пред се песните од актуелниот албум „Taftalidze Shuffle“, освен насловната како и „Funky Junkie“, а потоа не вратија во времето на една од најдобрите групи на нашиот простор на сите времиња, Леб и сол. „Јас не сум твој“, „Јас ја чувам ноќта од будните“, „Мамурни луѓе“, „Како какао“, „Чукни во дрво“ и „Бистра вода“ беа повеќе од доволни.

Иако Влатко често посочува дека по „Бистра вода“ нема смисла да се изведе било што, по наговор на публиката која го награди триото или квартетот со овации, екипата се врати на сцената и после долги години имавме можност да ја слушнеме „Абер дојде доне“ во полн капацитет. Со оглед на тоа дека ова беше музичка и македонска вечер, најдобар можен крај беше песната „Скопје“, поради која дел од публиката стана од столчињата, заигра и запеа.

Врвната музичка изведба траеше два и пол часа под диригентство на Влатко Стефановски, а прашање на време е кога тој ќе се врати во Загреб со својот музички состав. Се надеваме наскоро, бидејќи никогаш нема доволно одлична музика и врвни виртуозни музичари на едно место.