Новинарот на „Jutarnji list“ Жељко Тркањац има интересна анализа околу судбината на земјите од таканаречениот Западен Балкан
Западен Балкан не е безбедносно прашање се додека никој не ја допира Македонија. Тоа е аксиома. Останатото е прашање за внатрешните односи и надворешните влијанија. Кога станува збор за второто, Русија и Кина се наведуваат како закана. Заборавајќи дека Москва ја држи Бугарија во тесно, вклучително и со гасот. Влијанието на Русија нема да се намали со пристапувањето на Србија во ЕУ, туку со редефинирање на политиките на Западен Балкан. Истото важи и за влијанието на Пекинг.
Во моментов има неколку сериозни политички војни во ЕУ. Има нуклеарно барање на десет земји, предводени од Франција, вклучително и Хрватска и Естонија, да се приклучат на нуклеарната енергија како дел од зелената транзиција – за да може да се инвестира и од фондови на ЕУ. Ситуацијата со гасот е идентична. Ќе добие ли место во зелената таксономија.
Вистинскиот конфликт допрва започнува, а тоа е прашањето за реформа на Пактот за стабилност и раст, каде северот повторно ќе се сврти против југот. Првите сакаат фискално заострување, вторите би имале послободни раце. Но, сега овие последните го имаат Марио Драги, злобното оружје.
Конечно, тука се Унгарија и Полска, противници на европските вредности. Конфликтот со полскиот суд и прашањето дали европското право преовладува над локалното е моделот на таквото размислување. Авторитарните лидери на овие земји се свесни дека европското право им го ограничува маневарскиот простор за популизам и зајакнување на самоуправата.
Во моментот , Португалија има проблеми со буџетот, Германија преговара за нова влада, Франција се подготвува за избори, Холандија сe уште нема влада, Чешка бара лице кое ќе даде мандат за формирање влада , Бугарија чека трети избори, политичка криза во Романија…
Покрај тоа, конфликтот околу Западен Балкан продолжува. Хрватска, Унгарија, Словенија и Чешка се членки кои се залагаат за проширување на ЕУ во таа област. Новиот австриски канцелар Александар Шаленберг пристигна во петокот во Брисел за да ги претстави своите политики, а пред да замине рече: „Клучната цел на Австрија е да избегне нови поделби во Европа“, додавајќи дека проширувањето на ЕУ кон Западен Балкан е прашање што е во неговото срце “.
Во Декларацијата од Брдо [кај Крањ], усвоена на 6 октомври, се наведува дека францускиот и северниот ракопис на ЕУ гласи: „Ние, исто така, ја нагласуваме важноста ЕУ да може да го одржи и продлабочи сопствениот развој, обезбедувајќи го нејзиниот капацитет за интегрирање на нови членки ” Во превод, кога ќе ги средиме внатрешните прашања, можеме да зборуваме за проширување.