МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК E НЕПРЕМОСТЛИВО ТАБУ ВО ГРЦИЈА

На 10 декември 2021 година, по повод Денот на човековите права, македонската активистка за човекови права, Евгенија Нацулиду одржа говор за борбата за македонската култура во Грција за време на настан во живо на Фејсбук, организиран од Турскиот сојуз на Ксанти.

Во извадок од нејзиниот говор се вели: „Случајот „Дом на македонската култура“ и неговата долга правна борба, пред грчките и европските судови, им е познат на повеќето Македонци, но и на многу наши сограѓани. Случајот е завршен на 9 октомври 2015 година, пред Европскиот суд за човекови права, бидејќи Грција не побарала преиспитување на правосилната пресуда на 9 јули истата година“.

Она што Грција го изјавува во извинувањето до судиите на ЕСЧП, е еклатантна потврда на политиката на дискриминација на Македонците! Можеме да ги имаме синдикатите регистрирани во Грција, но само ако никаде во статутот не го користат терминот „македонски“, а камоли во нивниот наслов !!! Односно, Грција на дел од Македонците им го одзема правото да го користат терминот „Македонци/Македонци

Нашата граѓанска непрофитна организација „ Македонско движење за унапредување на мајчиниот јазик – Крсте Мисирков“ не требаше судско одобрение, ниту може да се поништи со судска одлука. И како НПО имаме право да ја именуваме нашата организација како што сакаме. Меѓутоа, македонското здружение „Братство на домородните мештани на Серес, Кирил и Методиј“ беше поништено со судска одлука на 13 септември 2019 година, иако во неговиот наслов не се споменува зборот Македонци или Македонци. Причината за откажувањето овој пат е терминот „локалци“! (Прочитав извадок од судската одлука) „Намерно ја фалсификува историјата и човечката географија на регионот во обид да извлече историски аргумент за позициите на неговите членови, директно со цел создавање и проширување на посебна лингвистичка и културна заедница. во пограничниот регион Серес, преку, за прв пат,

Односно, не можеме да бидеме официјално Македонци, но ниту да бидеме локални. „И покрај тоа што Грција во Договорот од Преспа прифати дека постои македонска националност и пред се македонски јазик, доказот дека политиката на негирање и дискриминација на Македонците во Грција продолжува, ни дојде неодамна со отповикувањето на нашата НПО „Крсте Мисирков“ упис во Регистарот на културни установи на Министерството за култура, само 3 дена по нејзиното официјално регистрирање. Односно, штом увиделе, во Министерството, дека се работи за македонско здружение, кое го користи овој термин не само во неговото географско значење.

Убедена сум дека не постои термин со кој ние Македонците би можеле да основаме здружение и да бидеме прифатени од грчките власти. Причината е јасна. Секое здружение кое промовира различност во своите статути – јазични, културни, етнички – би претставувало малцинство кое формално би можело да бара права загарантирани со меѓународни и европски договори. За Грција ова е непремостливо табу.